Elke dag een gedicht tijdens de lockdown.
Cultuur geeft verbinding.
Touwtjes in eigen handen houden
Er was een vrouw
zij zocht de zon
en ging op pad
met een ballon.
De weg was hard
de weg was koud
de vrouw was zeker
eeuwenoud.
De zon bleef steeds
die verre zon
veel verder dan
zij lopen kon.
Wat kon zij doen?
Hoe moest zij gaan?
En plotseling
verscheen de maan.
De maan scheen licht
op de ballon
Toen zag de vrouw
haar eigen zon.
Altijd dichtbij
en altijd trouw;
haar zonballon
in haar hand aan het touw.
Auteur: Annechien Wijnbergh