Geplaatst op

Terugblik conferentie ‘Veerkracht = Leerkracht’

Terugkijkend op onze conferentie ‘Veerkracht=leerkracht’, die we op 19 maart online naar alle deelnemers brachten komt er weer een glimlach op ons gezicht! 

 

Tijdens het voorbereiden hebben we er steeds naar gestreefd om een interactief dynamisch programma te maken, een programma dat ieder bekrachtigt in zijn dagelijks werk met de leerlingen. En hoe doe je dat dan online? We ontwierpen een interactief programma, waarin ontmoeting, uitwisseling, leren & plezier maken een plek kregen en waarin het gezamenlijk volgen van lezingen en het werken in kleine groepen voeding gaf voor lichaam, ziel en geest. Iedere deelnemer kreeg voorafgaand een verrassingsbox per post. Uit deze box kwamen gedurende de dag allerlei verschillende kleine cadeautjes; iets lekkers, een mooi schriftje, een balletje om mee te spelen, een elastiek om de veerkracht mee te beproeven en een drankje om met elkaar het glas te heffen aan het slot van de dag. Dat bracht plezier en verbinding. En elke keer ook die stille verwachting van ‘wat komt er nu weer uit die doos?’

 

Rik ten Cate opende de dag met zijn lezing ‘Veerkracht’. Hij bracht het thema in relatie tot het vierledig mensbeeld. We leerden kijken naar wat ons voedt en waar we energie verliezen. Hij inspireerde ons zo dat we weer helder voor ogen kregen hoe we zelf actief zorg kunnen dragen voor ons vermogen aan veerkracht en dat van de kinderen die aan ons toevertrouwd zijn. Hij wakkerde bij menigeen het vuur weer aan het onderwijs zelf levendig vorm te blijven geven.

 

De lezing van Rob Martens kreeg de titel ‘We moeten spelen’, naar zijn gelijknamige boek. Als onderzoekend wetenschapper deelde hij zijn bevindingen met ons. Zo sprak hij over de rol van spel in relatie tot intrinsieke motivatie voor diepgaand leren. 

 

Tato Wesselo, oud leerling van de vrijeschool en inmiddels afgestudeerd aan het Conservatorium, omlijstte de dag met twee spoken words. Hij opende de dag met het gedicht ‘Ode aan de docent’ dat hij in het najaar van 2020 schreef, juist nu, als hulde voor de leerkracht. Hij luisterde de hele dag mee met de lezingen en werkgroepen. Ondertussen werkte hij ter plekke aan een kunstzinnige impressie van onze conferentie. Hij trakteerde ons aan het eind van de dag op een spoken word, die een diepe indruk maakte.

 

We hebben met elkaar een fantastische dag neergezet! In een tijd waarin menigeen zich overvraagd voelt is het de uitdaging om ruimte te blijven maken voor wat ons goed doet en inspireert. De glimlach als nawee van de conferentie houden we nog even vast. We wensen ieder vanaf deze plek een flinke dosis veerkracht! Zodat je steeds met passie kunt staan voor je vak: het bieden van inspirerend onderwijs, in de breedste zin van het woord.